یکی از دوستان (که اسمش با حرف «مجتبی» آغاز می‌شود) برای اولین بار پستی رمزدار توی وبلاگش گذاشت. بعد از حدود دو ساعت تلاش نامتمرکز (یعنی وسطش شام خوردم و کمی هم مطالعه کردم) توانستم رمز پست را پیدا کنم. این تلاش خوشایند، مرا به یاد نویسنده‌ای عجیب و غریب انداخت. یکی از نویسندگان معاصر آمریکایی به نام «دَن براون» که در عین جوانی و کهنه‌کار نبودن، به شدت پرفروش است، 7-8 رمان نوشته که من دو تای آن‌ها («رمز داوینچی» و «دوزخ») را خواندم و فیلم سینمایی دو تای آن‌ها («شیاطین و فرشتگان» و «رمز داوینچی») را دیده‌ام. می‌گویم عجیب، به چند دلیل: یکی این‌که روشی که برای بیان روایتش انتخاب کرده، نو است. لااقل من پیش‌تر ندیده‌ام. داستان از این قرار است که «رابرت لنگدان» استاد نمادشناسی دانشگاه «هاروارد» معتبرترین دانشگاه دنیا، به واسطه‌ی تخصصش در شناخت نمادهای تاریخیِ عمدتاً مذهبی، درگیر ماجراهایی جنایی می‌شود و با استفاده از تخصصش، به پلیس (و بعضاً نیروهای غیرپلیس مانند نیروهای امنیتی سازمان بهداشت جهانی) کمک می‌کند تا به مجرمان دست پیدا کنند. در این بین، معماهایی که عمدتاً در مکان‌های مذهبی قرار دارند یا به نحوی به مذهب (در بیشتر موارد کلیسا) مربوط‌ند، بر سر راه لنگدان هستند و او با استفاده از دانش‌اش، آن‌ها را حل می‌کند. اما چیزی که مرا به یاد او انداخت، سطح بالای این معماها بود؛ البته اصلاً منظورم این نیست که معمای مجتبی، سطحش پایین بوده، بلکه برعکس، پاسخ این معما، بسیار شبیه به چندین معمای این رمان‌هاست. علاوه بر این، معماهای دن براون، یک ویژگی خوب دارند. او معمولاً قرینه‌هایی برای یافتن پاسخ معماها ارائه می‌کند؛ قرینه‌هایی که گرچه به خواننده برای یافتن پاسخ معما (پیش از شخصیت اصلی) کمکی نمی‌کنند اما روش یافتن پاسخ را توسط لنگدان، منطقی جلوه داده و پیگیری روند یافتن پاسخ را جذاب می‌کند.

حالا که دیگر شروع به نوشتن کرده‌ام، بگذارید کمی دیگر درباره این نویسنده و آثارش توضیح دهم. رمان‌های او به شدت ضدمذهب هستند و از ارزش‌های عرفی سرمایه‌داری حمایت می‌کند. در «شیاطین و فرشتگان» کتاب اول این سری، نوک پیکان حمله به سمت کلیسا بود و کلیسای جدید (نه کلیسای قرون وسطی اروپا) را در برابر دانش تجربی قرار می‌داد. براون در کتاب دوم «رمز داوینچی» پا را فراتر گذاشت و به سراغ عیسی مسیح(ع) رفت. او در این کتاب، روایتی مهجور از تاریخ مسیحیت را برجسته کرده که به شدت با قداست حضرت عیسی(ع) پیامبر خدا منافات دارد. اگر یادتان باشد، روحانیون واتیکان در برابر این کتاب به شدت موضع گرفتند و کتاب در ایران هم به دلیل اعتراض روحانیون مسیحی، ممنوع شد. از داستان سوم (نماد گمشده) که خبر ندارم، ولی در «دوزخ» تازه‌ترین اثر براون، باز هم مذهب در برابر علم تجربی قرار گرفته و در برابرش شکست خورده است.

به هر حال، اگر دوست دارید نویسنده شوید، حتماً این کتاب‌ها را توصیه می‌کنم اما باید به شدت مراقب محتوای‌شان باشید. محتوای این کتاب‌ها نه تنها در برابر مسیحیت قرار دارند، بلکه به دلایل متعدد، در برابر ادیان الهی قرار دارند و ارزش‌های یکسره عرفی را برای پیشرفت بشر تجویز می‌کنند.